Unutamam...

Unutamadım;gözlerimden dökülen göz yaşımın bedelini.
Giderken boynu bükük kalan resimlerini;
Ardına baktığın geçmişini;
Yağan her yağmur damlasında seni sevdiğimi
Unutamadım;ayrıldığında başka kollara dökülen göz yaşlarını;
Denizin sen olunca söylediği şarkıyı ;
Dudaklarından süzülen asi kelimelerini;
Yere düşen kar tanesi gibi yüreğimden akıp giden sevgini
Unutamadım; sormadan aldığın kırılan kalbimi;
Ölüme bile yenik düşmeyen duygularımı;
Duvarlara izler bıraktığın gülüşünü;
Her gece seni soran ümitlerimi;
Beni bu duruma düşüren kaderimi;
Unutamam..

Nefesimsin..

Sen bir çiçek değilsin ki ;
sonbahar geldiğinde dal dal kuruyacaksın
sen bir gün değilsin ki ;
gece olunca karanlığa karışacaksın
sen bir şiir değilsin ki ;
son satırında sonra noktayla sonlanasın
sen nesin biliyor musun?
Yasadıkça seninle devam edip seninle biten
içimdeki nefessin sen..
Ve biliyorsun ki ben nefessiz yaşayamam.

Adını Koyamam Sensizligin...

Yürek çarpıntılarımı duyabiliyorsan eğer,
Anlarsın içimde nasıl büyük olduğunu.
Fırtınalarım üşütmesin seni,
Yağmurlarım ıslatmasın.
Kanguru misali taşıyayım seni göğsümde.
Hiç kimse sana dokunmasın, canın hiç yanmasın.
Gözyaşı akmasın gözlerinden.
Sadece sıcağımı hisset, sevgimi hisset.
O güzel gözlerine hüzün yakışmaz sevdiğim,
Canım canına yoldaş, ömrüm ömrüne feda olsun.
Dağa taşa anlatırım seni ben.
Bedenin benim olmaz biliyorum ama
Bari ruhunla benim ol.
Ekmeğim aşım, kavgama yoldaşım,
Doğan günlere çığlığım ol.
En yüce tepelerden bir yaban gülü getir bana,
Sen koksun.
Yıldız istemem, güneş istemem,
Bir sen gel ömrümün neşesi bir sen gel…
Başka göze sevdam demem bundan böyle.
Sende can deme kimselere,
Bir kara duman sarar zihnimi sensizken,
Yitiririm kanatlarımı uçamam bir daha.
Ölürüm, ölürümde adını koyamam sensizliğin…

Beni Sensiz Bırakma...

Aşkım benim, hayatımın anlamı.
Seninle konuşurken, gözlerine bakarken, hatta sen yanımda yokken, seni düşündüğümde bile gürül gürül bir ırmak akıyor yüreğimden.
Her damlasında mutluluk ve heyecan taşıyan bir ırmak bu.Su yalan dünyada ölüm kadar gerçeksin benim için.
Yaşamak kadar tutkulu. Pılımı pırtımı toplayıp acılardan, gideceğim tek adressin. Sen benim dönüşü olmayan yolumsun.Seni tanıdığımdan beri, tebessüm etmekle, içtenlikle gülmek arasındaki farkı anladım.Sen benim dudağımdaki gülücüksün.Gelmiş ve gelecek tüm sıkıntılara, dertlere attığım kahkahasın.
İkinci baharı yaşıyorum diyemem.
Çünkü sen ilkbaharsın. Geç kalmış ilkbaharımsın. Senden önce sadece karakışlar vardı ömrümde. Kaybetmekten korktuğum tek hazinesin. Saklı kalmış mutluluğumsun.
Eğer günün birinde beni istemezsen, sana gitme diyemem. Ama sunu bilmeni isterim bebeğim, giderken, özümü de beraberinde götüreceksin.Ruhundan arınmış bir beden bırakacaksın ardında.
Sözlerimde hiçbir abartı yok sevdiğim. Sadece eksik var. Senin yüreğime yazdıklarının yanında, benim yazdıklarım hiçbir şey. Evet, sana hiçbir şey yazıyorum bu mektubumda. Oysa ki seni anlatmaya niyetlenmiştim.
“Duygularımız sözcüklerin ötesindedir. Utanmalıyız şiirlerimizden” demiş Nizar Kabbani. Belki de utanmalıyım yazdıklarımdan, seni anlatamadığım için.
Seni çoook seviyorum.
Beni sensiz bırakma…

Sensizlige Alışamadım Güzel Gözlüm :'(

Yalnızlığın Buz Tuttuğu yer
Alışamadım Birtanem,
Geceleri üşüyorum ama soğuktan değil..
Tutamamaktan sıcak ellerini,
Tutunamamaktan yüreğinin sıcaklığına.
Gecelerin sensizliğine alışamadım.
Alışamadım birtanem,
Karanlığın beni yalnızlığa atmasına.
Alışamadım birtanem,
Yalnızlığın her gece benim ile yatmasına.
Alışamadım,
Sensizliğin yüreğime diken olup batmasına.
Alışamadım,işte alışamadım.
Geceler soğuk ve sensiz,
Yokluğuna akıyor zaman,
Yine sabah oldu,
Bugün günlerden sensizlik,
Ellerim yine yalnızlık cicekleri topluyor,
oysa o cicekler senin saçlarında olmalıydı.
Vakitsiz yaşiyorum günleri
Yine Sensizlik dünde kaldı,
Yaşadımmı bilmiyorum.
Bu gün yine sensizim,
Bu günde,dünde kalacak,
Yarının Sensizliğinde nasıl yaşarım,
Onu da bilmiyorum.
Ya sensiz saatler,
Ve ardından gelecek, isyankar geceler.
Göz yaşlarım içime aktığında,
Yine sen olmayacaksın, yine buz gibi bir yalnızlık.
Ama yalnızlığın buz tuttuğu yerde,
Yine yanan bir kalp olacak,ve yine,
O kalp senin için yanan, benim kalbim olacak,
Bu isyanım sana değil, sen olamazsın,
Kaderimin oyunu bu,
Tek başına bozamazsın.
Hayat Bize, mutlu olma şansı vermiyor sevgili.
Çünki biz, kendimizden başka,
Herkesin üzüntüsünü Üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık.
Çünki tanımadığımız bir göz yaşı bile,
İçimizi parçaladı.
Çünki biz insanlığı seçtik,
Çünki biz insan olduk.
Çünki biz olmaya devam ediyoruz.
şimdi soruyorum eyy sevgilii
nerdesin,kiminlesin bilmiyorum ama
bu kalp varoldukca seni hep sevecek
bu gönül senden asla vaz geçmiycekk
seni herşeyden çok seviyorum
güzel gözlümm
sen nekadar inanmassanda

Bu Böyle Olmamalıydı...

Bu böyle olmamalıydı
Bu sen değilsin
Beni seven
Üzmemek için kendini feda eden
Ne oldu sana
Bunu kimse duymamalı
Seninle yeniden doğana kadar
Saklamalıyım
Yüreğime gün doğduğunda
O eski sen olmalısın bende
Bahar Gecikince
Yağmur deniz
Ben ben değilim
Bugün güneş doğmadı
Gönlüme
Aylardan yirmiiki temmuz
Ne fark eder karakışı yaşıyor
Bu gönlüm
Kışın güzelliğine hakaret edemem
Bu gün
Ben ondan da ayazım
Yağmur deniz
Sen Benim Parçamsın
Sen yine yoksun
Yerine kalemime sarıldım
Ve seni yazıyorum
Her zamanki gibi
Senin gülüşünü tatlı sesini
Hiç unutmadım ki
Nasıl oldu
Bende kalmayı başardın
Seni içime attım
Ayrılmaz bir parçamsın
Sen nerde her kimle olursan ol
Her zaman bendesin
Benimlesin içimdesin
Yağmur deniz gibi
Antalya
Sevdam nerde
Onu benden gizleme
Benden çOK sevemezsin
Benim gibi yaşayamazsın
Hadi artık
Saklama benden sevdamı
Hasret kaldım gülüşüne
hasret kaldım selam deyişine
Sönmemi
Sen benim gözümün ışığı
Kalbimin çiçeğisin
Her an aklımdasın da
Yanlış anlama
Bazen hayat akışına kapılıp
Yok oluyorsun
Bu uzun sürmüyor bebeğim
Aklıma geldiğinde sen
Mutluluk pınarına
Coşkun bir ırmak gibi akarım
Güneş gibi aydınlığınla
Isıtan yüreğinle
Benim aydınlığımsın
Hiç karartma yüreğimi emi
Yağmur deniz